Celem wychowania i opieki w żłobku jest wspomaganie i ukierunkowanie wszechstronnego rozwoju dziecka, zgodnie z jego wrodzonym potencjałem i możliwościami rozwojowymi w relacjach ze środowiskiem społeczno kulturowym i przyrodniczym.
Podstawową formą działalności dziecka jest zabawa. Zabawa jest najbardziej efektywnym sposobem uczenia się, stąd wypływa powszechnie znana prawda, że dziecko powinno uczyć się – bawiąc i bawić się – ucząc. Zabawa jest królestwem dzieci. Jest naturalnym sposobem wyobrażania sobie siebie poprzez świat? Dlatego w naszym żłobku podstawową formą aktywności dzieci będą zabawy ukierunkowane na różne obszary.
Celem tych zabaw jest rozbudowanie zainteresowania dziecka światem przyrody. Tam gdzie jest możliwe bezpośredni kontakt z danym środowiskiem przyrodniczym. Ukształtowanie u dzieci opiekuńczego stosunku do roślin i zwierząt, zrozumienie roli człowiek w przyrodzie. Poznanie przyrody dostarcza dziecku wielu możliwości przeżywania nowych doznań. Wzbogacenia wiedzy, sprzyja także rozwojowi umysłowemu i emocjonalnemu.
Metody pracy:
Muzyka jest ważnym czynnikiem wpływającym na rozwój dziecka. Przeżycia związane z odbiorem dzieci mają bezpośredni wpływ na rozwój emocjonalny i estetyczny dziecka. Działają na jego wyobraźnię, doskonałą koordynację słuchowo-ruchową, pobudzają aktywność i kreatywność dziecka. Muzyka posiada także właściwości terapeutyczne.
Metody pracy:
Mowa ma ogromny wpływ na wszechstronny rozwój dziecka, jest ściśle powiązany z rozwojem myślenia i od najwcześniejszego okresu życia z działaniem. Od procesu kształtowania prawidłowej mowy zależy rozwój osobowości dziecka, budowanie prawidłowych relacji społecznych, swobodny wyrażaniu własnych przeżyć i uczuć, poznaniu i rozumieniu świata.
Opiekun – wychowawca, poprzez organizowanie zadań ma możliwość:
Działalność plastyczna jest obok zabawy główną formą aktywności dzieci, która pobudza emocje, procesy poznawcze, rozwój motoryczny i mowę, przyczyniając się do harmonijnego rozwoju osobowości. Dzieci w twórczości plastycznej zaspokajają potrzebę ekspresji odzwierciedlają w niej swoją wiedzę o świecie, wyrażają towarzyszące poznaniu emocje. Działalność plastyczna oddziaływuje też na sferę ruchową, a przede wszystkim rozwija koordynację ruchową i sprawność manualną.
Metody pracy:
Zabawy manipulacyjne pojawiają się w najwcześniejszym etapie życia dziecka. Mają wpływ na wyrabianie zręczności, usprawnienie motoryki całego ciała, jak również rozwój umysłowy. W toku tych badań dziecko poznaje za pomocą tych zmysłów cechy i właściwości przedmiotów. Zabawy manipulacyjne, dostarczają podstawowych wrażeń, są źródłem pierwszych doświadczeń dziecka. Manipulując, opowiada ono o powstałych wytworach, zdobywa wiedzę o użyteczności przedmiotów, uczy się ich praktycznego zastosowania dla osiągnięcia zamierzonego celu – rozwija wyobraźnię poprzez skazanie sposobów ich wykorzystania. Zabawy konstrukcyjne podejmowane są przez dzieci starsze ponieważ wymagają większej koncentracji uwagi. Polegają na składaniu całości z mniejszych elementów z wykorzystaniem różnych materiałów i sposobów łączenia. Uczą dzieci projektowania, planowania – ustalania co jest potrzebne do rozwiązania rozmaitych zadań, a przede wszystkim rozwija koordynację ruchową i sprawność manualną.
Metody pracy:
Kształtowanie nawyków związane jest bezpośrednio z wiekiem dziecka, jego możliwościami rozwojowymi, zależy także od dotychczasowych doświadczeń nabytych w domu rodzinnym. Podstawowym zadaniem w nauczaniu dzieci świadomej dbałości o higienę osobistą, estetyczny wygląd, porządek oraz ogólną kulturę zachowania jest wyrobienie elementarnych przyzwyczajeń higieniczno – kulturalnych.Aby codzienne czynności pielęgnacyjne stały się nawykiem, dziecko musi widzieć w jakim celu je wykonuje. Początkowo dziecko wykonuje czynności bez świadomości ich znaczenia, a dopiero z upływem czasu jest w stanie zrozumieć cel swoich działań.
Metody pracy: